Rzeczywistość

Serce dziś mi podpowiada jedno,

Umysł mówi drugie.

Kolejny raz na rozdrożu stoję

I nie wiem co zrobię.

Pragnę szczęścia zaznać,

Chcę marzeniami sięgać gwiazd,

Lecz ktoś zawsze brutalnie ściąga mnie w dół.

Nikt nie liczy się, dla osób zadzierających nos.

Najważniejszy jest tylko on,

A ty biedny szaraczku w cieniu,

Zastanawiasz się nad swym losem.

Jednak może znajdzie się ktoś,

Kto odmieni złą passę?

Trzeba wierzyć i marzyć.

Jedyne co mamy to nasze serca,

Tak bardzo przez innych nie doceniane,

Krytykowane przez bezdusznych,

Jednak to nas nagroda za to spotka.

Uśmiech na twarzy, dobre słowo,

Dla tych drobnych chwil

Warto być zranionym.

Prawda o autorach

Dookoła ludzi tłum,

Gdzie nie spojrzysz znajome twarze,

Lecz nie wszyscy znają cię naprawdę.

Twoja dusza zamknięta skrycie

Broni się  przed nieproszonym wzrokiem.

Dusza pragnie znaleźć podobna do siebie,

Lecz ty bronisz się zawzięcie.

Tworzysz dzieła, które są  dla ciebie  nieznaczące.

Oddajesz przy każdym z nich cząstkę serca i duszy,

Jednak nie wierzysz w to co  robisz.

Ktoś mi kiedyś powiedział,  że takie podejście

Autora do własnej twórczości,

Zwiastuje poruszająca historię,

Ponieważ tylko dobry autor jest skromny.

Jednak ci co wychwalają się

Jakie to wspaniałe opowiadanie napisali,

Po pierwszym rozdziale rzucisz je daleko w kąt.

Zastanów się jakim ty jesteś autorem.

Skromnym i niewierzącym w siebie,

czy zarozumiałym i wierzącym w to co robisz.
__________________________________________________
___Ten wiesz jest głównie dla tych co nie wierzą w swoje talenty pisarskie___

Serca z kamienia

Ktoś kiedyś mi powiedział, że człowiek widzi tylko to, co chce zobaczyć.

Ludzka tragedia, która dzieje się tuż za ścianą nie jest ważna.

Liczy się tylko to, co nam się stanie, gdy zwrócimy uwagę.

Tak wiele ludzi dorosłych, a tym bardziej dzieci cierpi.

Wszystko przez to, kim jest obecnie człowiek.

Jest tylko małą maszyną pozbawioną serca.

Czy ta choroba obecnych czasów posiada lekarstwo?

Skamieniałe serca są już epidemią,

Nie potraficie postawić się na miejscu tych niewinnych osób.

Nie chcecie wręcz widzieć tego ogromu cierpienia.

Wolicie cieszyć się niewiedzą, przecież tak jest łatwiej powiecie,

Otóż lepiej jest tylko dla was, a co z tymi, co na co dzień przeżywają koszmar?

Koszmar, który dzień w dzień wykańcza ich psychicznie?

Codziennie stają na krawędzi przepaści niewiedząc czy nie spadną.

Jednak są ludzie, którzy nie mają serc twardych jak głaz.

Wiedzą, że za rogiem kolejna osoba przeżywa piekło,

Lecz nie jest w stanie pomóc sama.

Pragną pomóc, lecz nie mogą.

Ręce mają związane niewidzialnymi więzami,

A ta bezsilność, która ich dopada wykańcza tak samo.

Czy ty masz serce pełne miłości zdolnej do czynów pomagania?

Wyzysk

Czasem myślisz, że nie jesteś samotny,

Lecz gdy nadejdzie czas.

Przekonasz się.

Zostaniesz wtedy sam,

Gdy najbardziej ich będziesz potrzebować.

Zostaniesz na lodzie,

Bez szans na przetrwanie.

Będziesz jak te zabawki z dawnych lat,

Kiedyś tak bardzo przez nas kochane,

Lecz z czasem w kąt rzucane.

Taki już nas los,

Gdy potrzebny jest nam ktoś.

Wszyscy plecami do nas stoją,

Gdy oni potrzebują,

My jak głupcy pomocną dłoń wyciągamy.

Czy tak powinno być?

Czy światem powinien rządzić wyzysk?

Człowiek człowieka wykorzysta,

Bez chwili zastanowienia.

Nie bądź kolejnym takim człekiem.

Łzy Anioła

Słyszałeś choć raz to, co ja?

Widziałeś ten smutku czar?

Ogrom bólu i cierpienia,

Na twarzy przeznaczenia?

Nie wielu z was może zaznać to, co ja.

Dostrzec smutku blask.

Już nie jeden raz serce me ścisnęło,

Gdy ludzi coś ominęło.

Słone krople płyną w dół,

Po jego zmartwionym obliczu.

Łzy Anioła mają dar leczenia,

Serca niezdolnego do miłości obdarzenia.