Stupid Boy

W twoim umyśle dziwne rzeczy się dzieją

Inne osoby ranisz swoimi czynami

Zdaje ci się, że to dobry dowcip

Zabawić się czyimś kosztem

Pozwól, że cię uświadomię

Inni też mają uczucia

Nie zapominaj o tym małym drobiazgu

Bo kiedyś sam możesz podzielić tamtej osoby los

Wybacz „drogi” chłopcze że ci to powiem

Nie warty jesteś uwagi 

Krawędź

Niby jestem tam

Niby nie jestem sam

Ludzi w koło pełno

Więc, w czym jest sedno?

Każdy zadać może to pytanie

Jednak czy odpowiedź dostanie

Jest się tylko jednym z wielu

Zagubionym bez celu

Stoję nad przepaścią załamania

Kończy się granica zaufania

Wszyscy o siebie tylko się martwiąc

Wcale na innych nie spoglądając

Więc stoję tu pośród was

Na krawędzi żegnając swój czas

Wystarczy jeden prosty gest

A może uratujesz mnie

Pesymistka?

Tak to już jest ze mną

Że cierpieć więcej nie chcę

Jedyne, co znam to trud

Jedyne, w czym trwam to ból

Każdy czasem tak ma

Że gorszy dzień swój ma

Ja tak mam, na co dzień

Szczęście bywa cudem

Ulotnym i nieuchwytnym

Powiecie żem dziwna

Powiecie żem maruda

Pesymistką

Ja po prostu jestem realistką

Po co mam różowe okulary zakładać

Nic nie jest czarne albo białe

Świat jest pełen odcieni szarości

Świat jest pełen pięknych barw

Jednak nie dostrzegamy ich