Maska marzeń

Znów siedzę tutaj
W tle leci ten sam utwór
Smutek ogarnął mnie
Patrzę na szklany ekran
Rozmawiam z ludźmi
Starając zachować pozory szczęścia
Jedyne co mogę zrobić
Udawać kogoś innego
Nikt mnie nie zna
Nie wie jak wyglądam
Mogę stworzyć wymarzony świat
I tylko ja będę wiedzieć że to kłamstwo
Nikt rozmawiając ze mną
Nie wie co mi po głowie tłucze się
Jestem tym kim chce
Ale jedynie tam
Realny świat i tak dopadnie mnie
Nie ucieknę
Mimo tego że bardzo pragnę
Wyłączam komputer i rozpadam się
Znów wspomnienia gnębią mnie